woensdag 8 februari 2012

Een paar dagen thuis

We zijn inmiddels een paar dagen thuis en bijgekomen van de kou-shock en de terugreis. Het was heerlijk- op het weer na- om weer thuis te zijn, man en kids te knuffelen, bankhangen en verhalen vertellen en foto's kijken. Ook om alle spullen uit te pakken die riepen om ruimte in kast en laatjes en gewoon ff lekker boterhammen te eten en boerenkool met worst!


Gisteren begon natuurlijk het gewone leventje weer en pakte we rustig het ritme op. Wat emailtjes beantwoorden , telefoontjes naar elkaar over bestellingen die nu al de datum niet halen en stilletjes denken aan de komende workshop(s) en HTK.
Vandaag gewoon weer voor de volle 100% er tegenaan. De koffer van de Travel Journey krijgt vorm en er moeten weer veel kleine foutjes uit de beschrijving gehaald worden. De koffer van degenen die deze workshop gaan volgen wordt beslist een stuk gelikter. En ook de workshop: "Scrappen met veel foto's" is al gedeeltelijk klaar maar moeten wel foto's voor gevonden worden- ijskoude foto's waar wij er natuurlijk geen van hebben! Deze week krijgen jullie weer een mooie sneak peak om er warm voor te lopen....

De terugreis liep wat minder op rolletjes dan de rest van de week. Eigenlijk dachten we dat we alles wel hadden meegemaakt wat er mis kan gaan maar dat was blijkbaar niet zo!
S'ochtends deden we lekker op ons gemakje want we vlogen natuurlijk laat. We mochten de spullen in een "hok"zetten zodat we nog even tijd hadden voor een stevig ontbijt en een laatste run voor Ugss voor Fietje & co omdat deze daar zo ontzettend goedkoop zijn- en zo lekker warm.


Wat een hitte hier met een lange broek en blouse!

We aten bij Denny's, omgedoopt tot Benny's en Lenny's, en daarna maakten we een ritje naar de Outlet voor Ugss en winkels die we eerder niet konden vinden. Het was een korte stop voor de laarsjes want binnen 5 minuten stonden we weer buiten met 2 paar en konden we nog toeren.
Op de terugweg konden we een echte Harley rijder spotten, zo gaaf en zo knallend hard aanwezig!


Vanuit de Travelodge begon tenslotte dan toch echt de terugreis. Je realiseert je toch vaak niet dat het reizen niet alleen het vliegen is maar al gaat tellen vanaf het moment dat je naar het vliegveld gaat. Je weet het wel maar als je gaat nadenken, en dat doe je in een busrit van bijna 2 uur, donder je van die roze vakantiewolk!





Het begon met de koffer die we extra moesten inchecken. Dat ging allemaal niet gemakkelijk en kostte ons het dubbele van wat er ons gezegd was. Vervolgens moesten we boardingpassen hebben van de vlucht Londen- Dusseldorf. We konden dit online niet voor elkaar krijgen en waarom bleek bij de balie van AA.
Met de bagage ingecheckt en boardingpassen in de hand gingen we door de douane. Er kon niets meer mis gaan (dachten we).

De vlucht zou op tijd vertrekken, het was lang wachten in de terminal maar we zaten relaxed TOT we de piloot zagen. Een oude man van bijna 80 die in onze ogen zijn laatste vlucht al 10 jaar eerder had moeten maken. We maakten stiekem een foto als bewijs maar durven hem niet op het blog te zetten.
Dames: hij was ECHT heeeeeel oud! Dan maar zenuwachtig op de foto (die natte broek zien ze niet)



Vanaf dat moment gingen er een "paar" dingetjes mis waardoor we uren later thuis waren dan gehoopt.
We vertrokken 5 minuten te vroeg maar na het taxiën naar het opstijgpunt werd er omgeroepen dat er nog wat papierwerk ingevuld moest worden en dat ze teruggeroepen waren. Dit alles duurde bijna een uur en hebben we gewijd aan dementie. De vlucht zelf ging goed- automatische piloot- en Akke kreeg de vlucht nauwelijks mee. Een rij achter Fietje, lekker de ruimte en eindelijk rust!



Aangekomen in Londen ontstond er een "klein" ander probleem. De deur ging niet open en om het kort te houden gebeurde dat tenslotte met hulp van buitenaf en anderhalf uur later.
We hadden een krappe overstap tijd en het is nauwelijks nodig te vermelden dat we dit met moeite zouden halen. Er stonden een aantal mensen van het vliegveld aan het einde van een gang te roepen voor de passagiers van de vluchten naar o.a. Dusseldorf. Die waakzame, alles horende oortjes van Fietje hadden hun dienst weer bewezen. We kregen een connect express pass waarmee we moesten zwaaien en dan zou alles wijken (hoe goed voelt dat, hahaha). Het werkte af en toe en helaas niet bij de "undress scène" van de douane. Gelukkig hadden we een goede ren/loop conditie want wat hebben wij ons in het zweet gerend!


We haalden de vlucht op het nippertje maar eenmaal op Dusseldorf gearriveerd kwamen we erachter dat de koffers het niet hadden gehaald en dat deze de volgende dag thuis bezorgd zouden worden. Balen maar het was niet anders.
Contact met het thuisfront was de volgende domper. Peter had er 4 uur over gedaan om van Utrecht naar Eindhoven te komen en was net vertrokken toen we belden om te vragen waar hij stond. Het was kiezen: of wachten tot hij zou komen, met een vertraging van X-uur of met de trein naar Eindhoven zonder jas maar gelukkig dan ook zonder ( veel) koffers. De informatie over de treinverbinding zonder reservering en het oponthoud bij Venlo door de sneeuw deden ons maar besluiten op Peter te wachten. We zouden er ongeveer 4 uur over doen, zonder jas en prettige verbindingen. Tijd genoeg om na een hap bij de Mac te concluderen dat er meer vluchten uit Londen zouden aankomen in de tijd waarin we toch aan het wachten waren. Daar zouden de koffers toch bij kunnen zitten?!


Met een perfecte Duitse tongval wist Akke duidelijk te maken dat wij zelf de koffers op konden halen als deze arriveerden in de tijd dat wij nog op de vliegveld waren. 
Vlak voordat Peter aankwam konden we onze verloren koffers ophalen en zaten we moe maar compleet en zonder kleerscheuren in de auto op weg naar een temperatuurverschil van 35 graden!!

Bij de bushalte voor vertrek uit Anaheim

Aankomst in Eindhoven ruim 27 uur later








donderdag 2 februari 2012

Het begin van de terugreis

Dit was ie dan, het verslag van onze reis naar LA-Anaheim. We zijn gebroken na een hele onrustige nacht- op het Travelodge terrein en late bezoekers- en beginnen dus moe vandaag.
We moeten om 11 am de kamer uit zijn en kunnen de spullen zolang bij de frontdesk neerzetten. We hebben het allemaal in de koffers kunnen krijgen maar of de verpakking om jullie ponsen nog heel zal zijn is een ander verhaal. Ook moeten we gemaakte projecten, workshop spullen en catalogi laten liggen.
Om 1.30 pm vertrekt onze shuttlebus naar het vliegveld en daar zullen we dan om 3 pm aankomen. Ons vliegtuig vertrekt (pas) om 6.35 pm maar het is druk en we hebben een extra koffer.

We wensen onszelf dus vanaf hier maar een goede reis en genieten nog even van de paar uurtjes die ons rest.

De laatste dingen- een volle dag.

Het is woensdag en de laatste dag van de beurs. We gaan nog terug om de order te herzien en een blik te werpen op booths waar we spullen hebben besteld. Uiteraard blijven we hangen bij een stand waar we steeds voorbij liepen in de hoop dat het papier ons niet zou roepen. Het is ze toch gelukt en later dan gepland en met een order meer lopen we de beurs af en kijken nog één keer achterom. Wat is het toch heerlijk baden in al die (nieuwe) spullen en creatieve mensen.
Dag beurs en tot..........ziens (én tot snel)



We komen om 2 pm terug op onze motelkamer en vragen ons af hoe we die laatste zonnige dag en 18 graden (en ja, we genieten hard en veel van de zon en slaan alle warmte op voor die kou in Nederland) gaan invullen. Er staat niet veel op ons lijstje wat we nog niet gedaan hebben maar de dag is nog lang en morgen is er nog tijd genoeg om in te pakken.
We besluiten nog één keer serieus op zoek te gaan naar een echte scrapbookwinkel want alleen Jo-Ann en Michaels schijnen overeind te blijven in deze recessie. Ons zoeken wordt beloond en we vinden er eentje in Tustin. Een redelijk welgestelde wijk 20 minuutjes van Anaheim. Hij is groot, indrukwekkend maar duur! Als jullie ooit nog klagen moet je daar eens heen gaan.....! Ze hebben bijna alles, een echtpaar van begin zestig, maar ze leven er ook van en dat vind je terug in de prijzen. Natuurlijk gaan ook wij met een gevulde tas met spulletjes die we niet kunnen bestellen of kopen de winkel uit.


We gaan nog ergens laat lunchen/vroeg dineren en wandelen nog door Orange Wood. Het is echt zo'n laatste dag waar we optimaal gebruik van maken.
Terug in de motelkamer nemen we voor het eerst een wijntje op borreltijd en checken we online in voor morgen. Het vliegtuig zal vol zijn want we hebben de laatste plaatsen naast elkaar.

Nog een laatste Wallmart en Target voor vergeten spulletjes en dan gaan we toch maar inpakken. Als alles past hebben we morgen tijd voor een kopje thee in de zon, zoniet dan moeten we ergens nog een koffer kopen want met zoveel zooi lijkt 1 extra koffer niet genoeg.



Wij gaan slapen- en hopelijk lang- als voorbereiding op die lange verticale dag.



woensdag 1 februari 2012

Vroeg op...

Om 8.00 zaten we vandaag fris en fruitig met een liter thee voor onze neus in een workshop van Scrapbands. Dit is alles wat we daar over zeggen!

Om 10 uur ging de beurs open en liepen we een laatste half rondje met kijken, besluiten en eventueel invullen van de orderformulieren. Om 12 uur hadden we een workshop van MLYB en omdat deze vorig jaar zo goed was hadden we grote verwachtingen. Deze zijn ook uitgekomen en weer leuk genoeg om ook mee te nemen naar huis en thuis te verwerken in een HTK of workshop.

En dan begint het toch wat te kriebelen. We moeten na de workshop nog lunchen, bestellen en een laatste halve rondje lopen. Volgend jaar slaan we over dus ook "afscheid" nemen voor een langere tijd voelt onrustig aan. Misschien toch sponsors gaan zoeken om dat niet te laten gebeuren.



In onze motelkamer beseffen we wat we allemaal wel en niet besteld hebben en slaat de twijfel toe- welk jaar niet? Zijn de lijnen nu ook de lijnen die jullie ook leuk vinden. Zit er genoeg variatie in qua kleur en design. Kunnen wij er wat mee en hebben we alle gadgets compleet kunnen maken.
We zijn er nog wel even mee bezig en komen erachter dat een leverancier een "foutje" heeft gemaakt van $130! Morgen dus terug naar de beurs en dan meteen één lijn wisselen met een ander, op de valreep dus cancelen en orderen maar dat moet lukken.

Afzondering in Disney

Na een slechte nacht en de berichten dat het vandaag de laatste mooie dag zou zijn hebben we besloten naar Disneyland te gaan. Al die keuzes die we morgen en overmorgen moeten maken liggen zwaar op de maag:)! Het is vandaag maandag en uitstekend Disney weer.
Een stevige wandeling er heen voelt als rechtvaardiging voor de luxe die we ons toch, zo vroeg in de beursweek, veroorloven. Tegen de tijd dat we bij Disney aankomen zijn de mensen als een lange slang, allemaal voor één doel: fantasy en plezier. Het is mooi weer, het zonnetje schijnt en we genieten!






Toch zijn er veel attracties gesloten vanwege het seizoen en is het allemaal een stuk kleiner dan bij ons. We lopen heerlijk van bankje naar bankje, van open attractie naar open attractie. We hebben allebei zin in macaroni met kaas maar wanneer we dat bestellen blijkt het een kindermenu te zijn- met gratis een klein flesje water. Wat is dat vies máár wel op een echt Mickeybordje! Dat werd dus een ijsje als lunch.




Om 14.30 liepen we Disney weer uit en gingen vanuit daar naar de beurs. Wederom een wandeling van een klein uurtje maar dat moet je er natuurlijk voor over hebben. 
We zouden het laatste stuk van de beurs doen en dan een grove selectie maken. Je moet ergens beginnen met het afbakenen van je terrein en een route uitstippelen voor de volgende dag. Dat is voor ons een vast patroon in het bezoeken van de beurs. Eerst alles zien en de volgende dag nog eens beter kijken naar de dingen die je zijn bij gebleven- en booth's ontdekken die er doorheen geschoten zijn. Hierna een grove selectie maken en kijken welke lijnen je wilt gaan verkopen/gebruiken. De laatste dag met een uitgestippelde route de leveranciers af en bij de laatste beginnen met bestellen en eindigen bij de eerste.









Het bestellen staat alleen vandaag nog niet op het lijstje. We hebben om 6.30 pm nog een workshop van Bella Boulevard- kaarten maken- en zullen dan ook daarna, na een lange dag van zon én beurs wel moe zijn.

P.s: Na het volgen van een leuke maar uiterst eenvoudige 2 uur durende workshop hebben we bij Dominos een pizza besteld- ONLINE. Voor jullie misschien niet nieuw maar wij waren uitermate verbaasd dat je precies ziet hoe en wie en wanneer je pizza voorbereid, gebakken, gecheckt en weggebracht wordt. Dank aan Sylvia van Dominos want de pizza's hier zijn ECHT lekker (zegt iemand die niet vaak pizza eet)


Een beurs impressie

Op zondag begon de beurs met een hoop muziek en dans. Iedereen stond bij de deur te wachten om eindelijk de nieuwste dingen met eigen ogen te mogen bekijken. Hoe druk het ook is voor al die deuren, de Amerikanen blijven netjes op hun beurt wachten en het naar binnen gaan gaat heel gedisciplineerd (en daar kunnen alle Hollanders nog wat van leren!)
Voor ons was de beurs een vertrouwde, herkenbare belevenis en voelde als een cadeautje- al die creativiteit weer even allemaal bij elkaar! We begonnen daarom ook bij het begin van de gangen en raakten na 1 gang de weg al kwijt. Zoveel te zien, niet veel nieuws maar dat mag de pret niet drukken. En wat ons ook zo goed doet is de knuffels en gemeende groeten en vragen van degenen die we al zolang kennen en al een jaar niet gezien hebben.

Een impressie:












Tja, en dan ga je....Wat is er veel, wat willen we vandaag al zien en wat willen we zeker hebben?! 
Paperloft heeft een hele frisse nieuwe lijn, helemaal ons ding en het overwegen waard. En dan de grote namen zoals BoBunny, met 5 nieuwe lijnen maar niet allemaal even mooi, Basic Grey (in één woord fantastisch!), Graphic 45, Authentique, Pink Paislee, MYLB en Heidi Swapp.
Dat wordt de komende dagen keuzes maken en goed inkopen. Ook bij ons zouden de workshops namelijk nog voller mogen zijn om minder afwegingen te moeten maken. Maar voor de HTK's hebben we een superlijstje met wensen en dat gaat wel lukken met al die nieuwe lijnen en vernuftigheden.

Na een dag slenteren hebben we allebei nog een workshop. Akke bij Sizzix en gegeven door Karen B. die we al eerder geknuffeld hebben, en Fietje bij Authentique. Dit laatste project komen jullie zeker tegen in een workshop (april), wat is dit leuk! (Alleen niet 's avonds ná een beurs doen...)




Dag één was geslaagd en de koffer zat vol met catalogi- een beurs/workshop dag van 10-10. 
Terug op onze kamer en via een snelle hap bij Denny's konden we niets anders doen dan pootjes op bed en televisie aan. Het was ongeveer 10.30 pm dat we in een diepe slaap vielen.