Klaar voor de start

De spullen zijn verzameld en weer teruggelegd, de logistiek wordt per minuut aangepast door afmeldingen en we hebben een kaasschaaf nodig voor het schaven van het programma. Toch proberen we de moed niet te verliezen en vullen we de uren en dagen met de allerlaatste voorbereidingen van aanstaande zaterdag. Misschien moeten de parapluutjes nog op het lijstje...........
Er zijn spullen besteld en moeten we wachten op een paar speciale "boodschappen" die op het allerlaatst gedaan moeten worden. Kids hebben vrij genomen van werk en worden vanavond nog ingelicht over de laatste ontwikkelingen en de twee dagen die ons resten hebben we hard nodig. We kijken er naar uit maar de druk om het net zo leuk te laten worden als Breda voelen we goed- evenals de allerlaatste onverwachte wendingen en noodzakelijke aanpassingen.

Toch blijft het voor iedereen hier, vooral achter de schermen dit jaar, een uitdaging om dit evenement te organiseren voor een stel gekke wijven (sorry maar troost je, ze bedoelen ook ons daarmee!)

(foto's volgen maar we hebben hier even een technisch mankementje)

Vandaag de order van de vesten weggedaan. Grappig dat er zoveel Wietties dezelfde kleur kozen maar met hier en daar een uitschieter staat het weekend er vóóraf al kleurig op!

ons logo voor dit jaar: SWR 2012- Peace....

Nieuwe workshops

De hele vorige week heeft in het teken gestaan van de voorbereiding van het albumtrack en de uitverkoop. Met name de presentatie van de (eerste) drie workshops van Kathy Files kostte een hoop tijd. Helaas is het animo voor deze prachtige workshops nog niet heel groot- zou het zitten in de prijs? We gaan ze nu ook op de site zetten en hopen op wat meer enthousiastelingen.
Het Albumtrack van februari zit al wel weer helemaal vol en we zullen dan ook met precies dezelfde groep het alweer 9e AT presenteren. De spullen zijn nu al in huis dus dat komt goed!

De workshops:

Het Secretary van Kathy Files. Gemaakt van Ladies Diaries van Graphic 45. Je kunt met deze workshop kiezen uit 3 andere collecties van Graphic

Het Jaarboek van Kathy gemaakt van het papier van Simple Stories. Je kunt kiezen uit Year-O-Graphic of de allernieuwste collectie van Simple Stories: Snap!

Contessa, het attaché koffertje van Kathy met tientallen geheime vakjes en pockets. Gemaakt van de craft collection van Graphic 45. Een wat oudere lijn en dus beperkt aantal workshopplaatsen.

Dat was meteen de reden dat we jullie niet op de hoogte hebben kunnen houden van het reilen en zeilen hier.

De HTK is klaar!

Al voor de operatie van Fietje hadden we een groot gedeelte van de HTK al klaar. het was een kwestie van de puntjes op de i zetten. Lees: embellishments toevoegen, beschrijving maken en foto's zoeken.
Omdat we sommige gadgets zowel in de maandelijkse als in de twee maandelijkse kits willen stoppen is het dit keer weer een split HTK geworden. De tweemaandelijkse krijgen de gadget die de maandelijkse al gekregen hebben en de maandelijkse krijgen een nieuwe (die de twee maandelijkse niet zullen krijgen). Snappen jullie het nog? Het maakt het inpakken wat ingewikkeld en het branden van de CD's ook. Het moeten twee "versie's" worden en Peter krijgt daar werkelijk het heen en weer van.
Toch is het gelukt en de pakketten zijn ingepakt en de juiste spullen en CD's zitten in de juiste zakken/dozen. Nagekeken, gecontroleerd, geteld en opnieuw gekeken- iedereen heeft alles!

  Deze 2 zijn de peaks van de gadget van de maandelijkse kit, de onderste een peak van één van de drie LO's

Gisteren zijn er ook 3 grote dozen binnengekomen. Uiteraard was ik natuurlijk heel nieuwsgierig wat we nu van de pre-orders geleverd hadden gekregen maar de dozen in de dozen- ja ze verpakken het altijd wel heel goed- waren te zwaar om er uit te tillen en te openen. Moest Fietje dus nog 2 uur wachten totdat Akke met een schaar en mes de dozen te lijf ging. Maar het was het wachten waard. Alles helemaal compleet geleverd voor het albumtrack van februari (ja je moet er vroeg bij zijn wil je complete lijnen hebben mét embellishments- en wat een gave (nieuwe!) lijn weer van BG). Al het kleurrijke cardstock voor het SWR, HTK- lijn oktober en november en .......uiteraard iets vergeten te bestellen!

S'avonds er dan toch maar een allerlaatste bestelling uitgedaan en nog wat leuke papierpakketten gekocht voor de verkoop van de 29ste. Nu alleen nog de HTK lijn van december verzinnen- doen we kerstpapier of iets anders dit keer- en we zijn voor dit jaar weer klaar :)! 

Zaterdag 29 september

Voor een ieder die het nog niet weet:
Zaterdag tijdens de workshop AT hebben we een paar grote tafels met uitverkoopspullen. Het is de moeite van het snuffelen waard. Ook prikken we 3 data voor "nieuwe workshops" die wij PROBEREN af te hebben zodat je het resultaat niet hoeft te beoordelen vanaf een foto. Neem je agenda dus ook mee.

Sneak Peak Albumtrack:

Voorbereiden 6 oktober

Om er zeker van te zijn dat de ideeën die we hebben over de voorbereidingsdag op het Sweet Retreat Weekend gaan lukken (en te klokken) gaan wij zaterdagochtend al vroeg op pad. We nemen de trein naar Utrecht op dezelfde tijd als we dat gaan doen op 6 oktober. Het stikt op het station van de oudere mensen die naar de "Stad van de Maand" gaan: Haarlem. We kijken elkaar stilzwijgend aan: we zijn opgevoed, hebben respect voor de ouderen maarrrrrr we zorgen wel dat we ergens kunnen zitten! Het is tenslotte vroeg en we moeten nog hard werken. De zitplaats is even later geregeld door de grootste van ons. Met een bekertje thee en een croissantje konden we rustig wakker worden.

In Utrecht was het al niet veel beter met de drukte. Het wemelde van de zoekende mensen in een stationshal die "under contruction" is. Het meetingpoint voor de 6e was snel gevonden, Starbucks nog sneller. We moesten even resetten en bedenken hoe we dit goed zouden gaan aanpakken.

Hoe gaan de groepen uit elkaar- hoe vinden ze de plekken in de drukte, waar is plek voor een skippybal en hoe snel moeten ze de Domtoren beklimmen als het roeibootje maar tussen 13 en 14 gereserveerd is. Wat doen we als het regent en wat als het weer snikheet is zoals vorig jaar? Hoe multi moeten we ons kleden.... En dat samen met alles doen wat jullie moeten doen voor de timing. Dus gewapend met fototoestel, aantekenboek en tas vol spullen gingen we aan de slag.

De lunch werd genuttigd op hetzelfde tijdstip als 6 oktober moet gebeuren, we liepen op schema. Toen wonnen nieuwe ideeën het van bestaande ideeën en moesten er wat wijzigingen komen in het plan van aanpak. Naar mate de tijd verstreek was ons aantekenboek volgekladderd, foto kaartje vol en waren we oververhit door de  "proef"opdrachtjes en deden niet alleen onze voeten pijn maar ook kuiten en bovenbenen schoten in de kramp. Niks gewend en dus maar flink werken aan onze conditie!

Op de terugweg, nog drukker dan vanochtend en op brandende voeten omdat deze kleine opstond voor een oudere meneer, konden we alleen nog knikken en elkaar vermoeiend aankijken. Het was op deze rit geen kwestie van wakker worden maar wakker blijven.

Afgelopen maandag, gisteren, hebben we alle eindjes aan elkaar geknoopt. De vermoeidheid was verdwenen en nam met rasse schreden plaats voor binnenpretjes en "beeldjes" die we kregen bij bepaalde opdrachten en het enthousiasme van sommige onder jullie die dit dan vol overgave gaan doen.  Op dat moment vinden we het jammer dat we geen deelnemer zijn want de opdrachten zijn SUPER.

Zouden we het volhouden?

Iedere keer nemen we ons voor om dit blog, over het wel en wee achter de schermen van Akkefietje, bij te houden. Jullie te informeren over de leuke dingen die op stapel staan, bestellingen die binnenkomen en de belevenissen die samenhangen met onze AFriends.
Het wordt een project van Fietje, Akke wil haar vingers er niet aan branden maar zeker wel haar medewerking verlenen aan een hernieuwde poging :).
Het zal geen dagelijkse beschrijving zijn maar de leuke, hilarische en belangrijke dingen worden zeker gepost, evenals de peaks, leuke LO's en foto's van workshops, dagjes uit (en de voorbereidingen ervan), de "veel voor weinig actie" en niet vergeten de weekenden!
Met jullie support en steun zal het wel lukken denken we......we gaan er in ieder geval voor!

Een paar dagen thuis

We zijn inmiddels een paar dagen thuis en bijgekomen van de kou-shock en de terugreis. Het was heerlijk- op het weer na- om weer thuis te zijn, man en kids te knuffelen, bankhangen en verhalen vertellen en foto's kijken. Ook om alle spullen uit te pakken die riepen om ruimte in kast en laatjes en gewoon ff lekker boterhammen te eten en boerenkool met worst!

Gisteren begon natuurlijk het gewone leventje weer en pakte we rustig het ritme op. Wat emailtjes beantwoorden , telefoontjes naar elkaar over bestellingen die nu al de datum niet halen en stilletjes denken aan de komende workshop(s) en HTK.
Vandaag gewoon weer voor de volle 100% er tegenaan. De koffer van de Travel Journey krijgt vorm en er moeten weer veel kleine foutjes uit de beschrijving gehaald worden. De koffer van degenen die deze workshop gaan volgen wordt beslist een stuk gelikter. En ook de workshop: "Scrappen met veel foto's" is al gedeeltelijk klaar maar moeten wel foto's voor gevonden worden- ijskoude foto's waar wij er natuurlijk geen van hebben! Deze week krijgen jullie weer een mooie sneak peak om er warm voor te lopen....

De terugreis liep wat minder op rolletjes dan de rest van de week. Eigenlijk dachten we dat we alles wel hadden meegemaakt wat er mis kan gaan maar dat was blijkbaar niet zo!
S'ochtends deden we lekker op ons gemakje want we vlogen natuurlijk laat. We mochten de spullen in een "hok"zetten zodat we nog even tijd hadden voor een stevig ontbijt en een laatste run voor Ugss voor Fietje & co omdat deze daar zo ontzettend goedkoop zijn- en zo lekker warm.

Wat een hitte hier met een lange broek en blouse!

We aten bij Denny's, omgedoopt tot Benny's en Lenny's, en daarna maakten we een ritje naar de Outlet voor Ugss en winkels die we eerder niet konden vinden. Het was een korte stop voor de laarsjes want binnen 5 minuten stonden we weer buiten met 2 paar en konden we nog toeren.

Op de terugweg konden we een echte Harley rijder spotten, zo gaaf en zo knallend hard aanwezig!

Vanuit de Travelodge begon tenslotte dan toch echt de terugreis. Je realiseert je toch vaak niet dat het reizen niet alleen het vliegen is maar al gaat tellen vanaf het moment dat je naar het vliegveld gaat. Je weet het wel maar als je gaat nadenken, en dat doe je in een busrit van bijna 2 uur, donder je van die roze vakantiewolk!

Het begon met de koffer die we extra moesten inchecken. Dat ging allemaal niet gemakkelijk en kostte ons het dubbele van wat er ons gezegd was. Vervolgens moesten we boardingpassen hebben van de vlucht Londen- Dusseldorf. We konden dit online niet voor elkaar krijgen en waarom bleek bij de balie van AA.

Met de bagage ingecheckt en boardingpassen in de hand gingen we door de douane. Er kon niets meer mis gaan (dachten we).

De vlucht zou op tijd vertrekken, het was lang wachten in de terminal maar we zaten relaxed TOT we de piloot zagen. Een oude man van bijna 80 die in onze ogen zijn laatste vlucht al 10 jaar eerder had moeten maken. We maakten stiekem een foto als bewijs maar durven hem niet op het blog te zetten.

Dames: hij was ECHT heeeeeel oud! Dan maar zenuwachtig op de foto (die natte broek zien ze niet)

Vanaf dat moment gingen er een "paar" dingetjes mis waardoor we uren later thuis waren dan gehoopt.

We vertrokken 5 minuten te vroeg maar na het taxiën naar het opstijgpunt werd er omgeroepen dat er nog wat papierwerk ingevuld moest worden en dat ze teruggeroepen waren. Dit alles duurde bijna een uur en hebben we gewijd aan dementie. De vlucht zelf ging goed- automatische piloot- en Akke kreeg de vlucht nauwelijks mee. Een rij achter Fietje, lekker de ruimte en eindelijk rust!

Aangekomen in Londen ontstond er een "klein" ander probleem. De deur ging niet open en om het kort te houden gebeurde dat tenslotte met hulp van buitenaf en anderhalf uur later.

We hadden een krappe overstap tijd en het is nauwelijks nodig te vermelden dat we dit met moeite zouden halen. Er stonden een aantal mensen van het vliegveld aan het einde van een gang te roepen voor de passagiers van de vluchten naar o.a. Dusseldorf. Die waakzame, alles horende oortjes van Fietje hadden hun dienst weer bewezen. We kregen een connect express pass waarmee we moesten zwaaien en dan zou alles wijken (hoe goed voelt dat, hahaha). Het werkte af en toe en helaas niet bij de "undress scène" van de douane. Gelukkig hadden we een goede ren/loop conditie want wat hebben wij ons in het zweet gerend!

We haalden de vlucht op het nippertje maar eenmaal op Dusseldorf gearriveerd kwamen we erachter dat de koffers het niet hadden gehaald en dat deze de volgende dag thuis bezorgd zouden worden. Balen maar het was niet anders.

Contact met het thuisfront was de volgende domper. Peter had er 4 uur over gedaan om van Utrecht naar Eindhoven te komen en was net vertrokken toen we belden om te vragen waar hij stond. Het was kiezen: of wachten tot hij zou komen, met een vertraging van X-uur of met de trein naar Eindhoven zonder jas maar gelukkig dan ook zonder ( veel) koffers. De informatie over de treinverbinding zonder reservering en het oponthoud bij Venlo door de sneeuw deden ons maar besluiten op Peter te wachten. We zouden er ongeveer 4 uur over doen, zonder jas en prettige verbindingen. Tijd genoeg om na een hap bij de Mac te concluderen dat er meer vluchten uit Londen zouden aankomen in de tijd waarin we toch aan het wachten waren. Daar zouden de koffers toch bij kunnen zitten?!

Met een perfecte Duitse tongval wist Akke duidelijk te maken dat wij zelf de koffers op konden halen als deze arriveerden in de tijd dat wij nog op de vliegveld waren. 

Vlak voordat Peter aankwam konden we onze verloren koffers ophalen en zaten we moe maar compleet en zonder kleerscheuren in de auto op weg naar een temperatuurverschil van 35 graden!!

Bij de bushalte voor vertrek uit Anaheim

Aankomst in Eindhoven ruim 27 uur later

Het begin van de terugreis

Dit was ie dan, het verslag van onze reis naar LA-Anaheim. We zijn gebroken na een hele onrustige nacht- op het Travelodge terrein en late bezoekers- en beginnen dus moe vandaag.
We moeten om 11 am de kamer uit zijn en kunnen de spullen zolang bij de frontdesk neerzetten. We hebben het allemaal in de koffers kunnen krijgen maar of de verpakking om jullie ponsen nog heel zal zijn is een ander verhaal. Ook moeten we gemaakte projecten, workshop spullen en catalogi laten liggen.
Om 1.30 pm vertrekt onze shuttlebus naar het vliegveld en daar zullen we dan om 3 pm aankomen. Ons vliegtuig vertrekt (pas) om 6.35 pm maar het is druk en we hebben een extra koffer.

We wensen onszelf dus vanaf hier maar een goede reis en genieten nog even van de paar uurtjes die ons rest.

De laatste dingen- een volle dag.

Het is woensdag en de laatste dag van de beurs. We gaan nog terug om de order te herzien en een blik te werpen op booths waar we spullen hebben besteld. Uiteraard blijven we hangen bij een stand waar we steeds voorbij liepen in de hoop dat het papier ons niet zou roepen. Het is ze toch gelukt en later dan gepland en met een order meer lopen we de beurs af en kijken nog één keer achterom. Wat is het toch heerlijk baden in al die (nieuwe) spullen en creatieve mensen.
Dag beurs en tot..........ziens (én tot snel)

We komen om 2 pm terug op onze motelkamer en vragen ons af hoe we die laatste zonnige dag en 18 graden (en ja, we genieten hard en veel van de zon en slaan alle warmte op voor die kou in Nederland) gaan invullen. Er staat niet veel op ons lijstje wat we nog niet gedaan hebben maar de dag is nog lang en morgen is er nog tijd genoeg om in te pakken.

We besluiten nog één keer serieus op zoek te gaan naar een echte scrapbookwinkel want alleen Jo-Ann en Michaels schijnen overeind te blijven in deze recessie. Ons zoeken wordt beloond en we vinden er eentje in Tustin. Een redelijk welgestelde wijk 20 minuutjes van Anaheim. Hij is groot, indrukwekkend maar duur! Als jullie ooit nog klagen moet je daar eens heen gaan.....! Ze hebben bijna alles, een echtpaar van begin zestig, maar ze leven er ook van en dat vind je terug in de prijzen. Natuurlijk gaan ook wij met een gevulde tas met spulletjes die we niet kunnen bestellen of kopen de winkel uit.

We gaan nog ergens laat lunchen/vroeg dineren en wandelen nog door Orange Wood. Het is echt zo'n laatste dag waar we optimaal gebruik van maken.

Terug in de motelkamer nemen we voor het eerst een wijntje op borreltijd en checken we online in voor morgen. Het vliegtuig zal vol zijn want we hebben de laatste plaatsen naast elkaar.

Nog een laatste Wallmart en Target voor vergeten spulletjes en dan gaan we toch maar inpakken. Als alles past hebben we morgen tijd voor een kopje thee in de zon, zoniet dan moeten we ergens nog een koffer kopen want met zoveel zooi lijkt 1 extra koffer niet genoeg.

Wij gaan slapen- en hopelijk lang- als voorbereiding op die lange verticale dag.

Vroeg op...

Om 8.00 zaten we vandaag fris en fruitig met een liter thee voor onze neus in een workshop van Scrapbands. Dit is alles wat we daar over zeggen!

Om 10 uur ging de beurs open en liepen we een laatste half rondje met kijken, besluiten en eventueel invullen van de orderformulieren. Om 12 uur hadden we een workshop van MLYB en omdat deze vorig jaar zo goed was hadden we grote verwachtingen. Deze zijn ook uitgekomen en weer leuk genoeg om ook mee te nemen naar huis en thuis te verwerken in een HTK of workshop.

En dan begint het toch wat te kriebelen. We moeten na de workshop nog lunchen, bestellen en een laatste halve rondje lopen. Volgend jaar slaan we over dus ook "afscheid" nemen voor een langere tijd voelt onrustig aan. Misschien toch sponsors gaan zoeken om dat niet te laten gebeuren.

In onze motelkamer beseffen we wat we allemaal wel en niet besteld hebben en slaat de twijfel toe- welk jaar niet? Zijn de lijnen nu ook de lijnen die jullie ook leuk vinden. Zit er genoeg variatie in qua kleur en design. Kunnen wij er wat mee en hebben we alle gadgets compleet kunnen maken.

We zijn er nog wel even mee bezig en komen erachter dat een leverancier een "foutje" heeft gemaakt van $130! Morgen dus terug naar de beurs en dan meteen één lijn wisselen met een ander, op de valreep dus cancelen en orderen maar dat moet lukken.

Afzondering in Disney

Na een slechte nacht en de berichten dat het vandaag de laatste mooie dag zou zijn hebben we besloten naar Disneyland te gaan. Al die keuzes die we morgen en overmorgen moeten maken liggen zwaar op de maag:)! Het is vandaag maandag en uitstekend Disney weer.
Een stevige wandeling er heen voelt als rechtvaardiging voor de luxe die we ons toch, zo vroeg in de beursweek, veroorloven. Tegen de tijd dat we bij Disney aankomen zijn de mensen als een lange slang, allemaal voor één doel: fantasy en plezier. Het is mooi weer, het zonnetje schijnt en we genieten!

Toch zijn er veel attracties gesloten vanwege het seizoen en is het allemaal een stuk kleiner dan bij ons. We lopen heerlijk van bankje naar bankje, van open attractie naar open attractie. We hebben allebei zin in macaroni met kaas maar wanneer we dat bestellen blijkt het een kindermenu te zijn- met gratis een klein flesje water. Wat is dat vies máár wel op een echt Mickeybordje! Dat werd dus een ijsje als lunch.

Om 14.30 liepen we Disney weer uit en gingen vanuit daar naar de beurs. Wederom een wandeling van een klein uurtje maar dat moet je er natuurlijk voor over hebben. 

We zouden het laatste stuk van de beurs doen en dan een grove selectie maken. Je moet ergens beginnen met het afbakenen van je terrein en een route uitstippelen voor de volgende dag. Dat is voor ons een vast patroon in het bezoeken van de beurs. Eerst alles zien en de volgende dag nog eens beter kijken naar de dingen die je zijn bij gebleven- en booth's ontdekken die er doorheen geschoten zijn. Hierna een grove selectie maken en kijken welke lijnen je wilt gaan verkopen/gebruiken. De laatste dag met een uitgestippelde route de leveranciers af en bij de laatste beginnen met bestellen en eindigen bij de eerste.

Het bestellen staat alleen vandaag nog niet op het lijstje. We hebben om 6.30 pm nog een workshop van Bella Boulevard- kaarten maken- en zullen dan ook daarna, na een lange dag van zon én beurs wel moe zijn.

P.s: Na het volgen van een leuke maar uiterst eenvoudige 2 uur durende workshop hebben we bij Dominos een pizza besteld- ONLINE. Voor jullie misschien niet nieuw maar wij waren uitermate verbaasd dat je precies ziet hoe en wie en wanneer je pizza voorbereid, gebakken, gecheckt en weggebracht wordt. Dank aan Sylvia van Dominos want de pizza's hier zijn ECHT lekker (zegt iemand die niet vaak pizza eet)