De lange reis...

En dan eindelijk was het woensdag en veel te vroeg naar onze zin. De kids en manlief waren al weg voordat wij relaxed naar het station gebracht werden. We hadden nog een klein lijstje van spulletjes die we op schiphol moesten kopen maar verder waren we nog nooit zo ontspannen als nu. We hebben alles al eens meegemaakt- uren lange vertragingen, landingen voor ongeval, brandje door kortsluiting en een kapotte motor waardoor we een dag langer moesten blijven. De onderdelen moesten ingevlogen worden vanuit Nederland?! Wat kun je nog meer meemaken behalve neerstorten? Niets, dus laat die reis maar komen! (en vooral niet vergeten heeeeel veeeeel foto's te maken voor het albumtrack)

We zijn om 9.45 in de trein gestapt met een lekker grote beker thee en een eerste klas kaartje. Tja, als je dan zo'n lange dag moet zitten dan doen we het maar goed! Om 11.40 stonden we in de hal van Schiphol en konden meteen de bagage inchecken. Het was lekker rustig en we dachten de grote hoos voor te zijn. We hebben in de drie uur die we nog hadden een eetplekje gezocht, lekker geluncht en regelmatig een bezoekje aan de toiletten gebracht.

Het enige irritatiepunt- je moet er een hebben als je die gebruikt als reden tot aankoop, was het "grote fototoestel van Fietje. Het voortdurend in en uitladen van het fototoestel uit de fototas uit de rugtas was een heel gedoe. Na wikken en wegen ging de dame in kwestie overstag; Akke kocht een mini- super compact broekzakken formaat- camera. Minpuntje: de accu moet nog 6 uur opladen dus niet eerder te gebruiken dan donderdag ná de reis.

Het vliegtuig van 300 stoelen werd voor de reis naar Minneapolis bezet door 100 passagiers. We hadden dus de ruimte en een heerlijke reis. Hoewel 9 uur een lange zit is valt dat wel heel erg mee als je je benen lekker op de stoel naast je kan neerleggen. Eten was lekker en één boek is inmiddels uit.
In Minneapolis lag sneeuw, veel sneeuw en was het ontzettend koud. De landing verdiende ook beslist geen schoonheidsprijs, door wind en gladheid landden we zigzaggend.

We vertrokken na de overstap 3 uur later naar L.A- voor ons inmiddels al 02.30. Hierover kunnen we kort zijn: knoflook ruikende pinda eter naast ons, familie flodder achter ons, geen beverages en geen beenruimte. Deze 4 uur duurde lang en we waren blij dat we ruim een half uur eerder arriveerde (06.30).
Om half 11 lokale tijd en 27.5 uur vanaf het opstaan in Nederland, bevonden we ons op onze hotelkamer. Gelukkig hebben we een rollerbed kunnen krijgen en hebben we om 11.15PM na een plastic bekertje wijn, de gordijnen voor onze ogen dichtgetrokken.