Stoer!

Vanochtend na ons "eerste echte ontbijt"- met toast, freshfruit, yoghurt and scrambled eggs- samen met Sue en haar roommate, vertrokken we nog één keer naar de beurs. We moesten wat wijzigen in een order aanbrengen en wat spullen meenemen van Julie die ze voor ons had klaarstaan.

We maakten de laatste foto's en waren rond 10 am terug in ons hotel. Daar was het een drukte van belang want ze waren- en nog steeds- aan het filmen. Alleen de gasten mochten naar binnen en toestemming geven dat (jouw) geluid in de film gehoord kan worden en dat wereldwijd. We hebben geknikt, geen woord gezegd en zijn naar de kamer gevlucht.

Na google-en besloten we vandaag maar door Downtown te wandelen en op zoek te gaan naar Michaels. We hadden 4 verschillende adressen. Heel stoer begonnen we met fototoestel de wandeltrip naar het eerste adres. Een korte stop bij Wallgreens en Macy's bleek de laatste te zijn in de "beschaafde"wereld. Hoe verder we weg liepen van het hotel hoe onguurder het werd en hoe onbehaaglijker wij ons voelden. De buurt werd beheerst door zwervers en gangs. Voordat we het wisten zaten we midden in het Flower and Warehouse district. Het klinkt vriendelijk, dat dachten wij ook, maar we wisten niet hoe snel we weg moesten uit die buurt. We durfden het fototoestel op een gegeven moment niet meer tevoorschijn te halen en we hadden een tandeloze zwerver op schoot zitten toen we iets te drinken kochten. Zo stoer als we dachten te zijn toen we vertrokken hoe ongemakkelijk we ons voelden toen we midden in de verkeerde buurt beland waren.

Na een uur wandelen werden de winkels weer meer winkels en zagen we weer een aantal bussiness guys met bekers koffie lopen. Deze "stoere"wandeltrip duurde in totaal zeker 5 uur en waren toch wel een klein beetje traumatisch. Ga nooit zomaar wandelen in LA want je weet niet hoe snel je midden in een buurt bent waar je veel moeilijker weer uit komt.

Op het einde van de middag namen we, als cadeautje aan onszelf, een taxi naar Inglewood waar een grote Michaels, Target, Homedepot en Staples waren. Deze vriendelijke taxichauffeur die geen woord engels sprak en met een tomtom in het chinees, kwam ons drie uur later weer halen. Deze keer ging dit goed en kwamen veilig "thuis".

Morgen gaan we weer stoer doen maar wel verantwoord. We nemen de metro naar Universal Studio (eigenlijk willen we een taxi nemen maar die kost ons 40 dollar per rit) en laten ons een dagje vermaken. We denken nog even niet aan de terugreis want inmiddels zijn er 7000 vluchten gecanceld en Chicago zit dicht. Het is hier het gesprek van de dag want er kunnen er een hele hoop die we kennen niet naar huis. (Karen niet naar Houston, Sue niet naar Grand Rapid en Jenn niet naar New York).
We drinken nog een glaasje en gaan zo naar bed met dit keer de voetjes op een kussen.